Als Speler, Verhalenverzinner, ben ik geboren.

Wat later ging ik verhalen en gedichten opschrijven. Verhalen spelen en gedichten voorlezen werd een behoefte.

Op de lerarenopleiding leerde ik van -juffrouw Dingen- om vanuit een paar lijnen een intuïtieve tekening te maken. Op diezelfde opleiding kreeg ik kunstgeschiedenis en dat heeft me gevormd.

Doordat ik bijvoorbeeld in tegels van marmer, of in een geplooid gordijn menselijke trekken zag die ik mooi vond, ging ik tékenen, met een verhaal. Mijn man vond mijn naïeve tekeningen interessant, dat maakte dat ik naar buiten trad. Via open Ateliers 0416, en Kunsten Centrum Waalwijk merkte ik hoe ik genoot van exposeren door met anderen over mijn werk te praten.